Türbedar kendisi, ölümlü bir can,
Türbede oturmuş, ölüyü bekler
Kendi yaşamına bir katkısı yok,
Ne de o fâninin, ömrüne ekler
.
Benzer çelişkiler, benzer zıtlıklar
Sarmış çevremizi olumsuzluklar
Aklıyla çözemez, bir mânâ yükler
Elekle su taşır, boşa emekler
.
Gelişi dileksiz, gidişi meçhul
Çileyi doldurur, zorunlu her kul
Başına geleni görür de makul;
Hatayı, günahı şeytana yükler
.
İnsanoğlu, insan doğdu ve yarım
Gerekiyor belki, yeni bir sürüm
Gerisine nasıl yapayım yorum?
Arayıştan yorgun, yüreğim tekler
.
Hakkı – hakikati ezip geçerek;
Adalet, kemalât olmasa gerek
Çıkmamış canlara kefen biçerek,
Suçlu üretir de kendini paklar
.
Gururu, kibiri, özgüveni tam
Yeniliğe asla ayırmaz zaman
Ağustos böceği, çalarsa keman
Kışın yiyeceği, kimden araklar?
.
Umut, sevgi, huzur; şarta bağlıdır
Tutarlı, kararlı olma çağıdır
Birlik, coşku, eylem; son durağıdır
“Üretirsen varsın”, diyor böcekler
Bursa/Samsun; 04.11.2025
Ali Rıza MALKOÇ
arm.web.tr
Not: Bu şiiri Bursa seyahatimde yazmaya başlamıştım,
Samsun’da tamamladım.
Aklınıza ve ellerinize sağlık.